خلاصه مقاله را بشنوید:
مقدمه
در بیش از 150 سال گذشته، برزیل همیشه بزرگترین تولید کننده قهوه جهان بوده است. این کشور همواره در حال تولید حدود یکسوم قهوه جهان است، رقمی که در گذشته سهم بازار آن تا هشتاد درصد نیز میرسید. داستان قهوه برزیل از زمان ورودش در سال 1727 آغاز میشود و همچنان یکی از پرماجراترین داستانهای دنیای قهوه است. این مقاله کافی سرچ به بررسی تاریخچه، روشهای تولید و جایگاه کنونی قهوه در برزیل میپردازد.
تاریخچه تولید قهوه در برزیل
پیدایش: ورود قهوه به برزیل
قهوه در سال 1727 از گویان فرانسه به برزیل وارد شد، در آن دوران برزیل هنوز تحت حکومت پرتغال بود (برزیل در سال 1822 به استقلال رسید). اولین بار فرانسیسکو دو ملو پالیتا (Francisco de Melo Palheta) در منطقه پارا در شمال کشور قهوه را کاشت. بر اساس افسانهها، پالیتا در یک ماموریت دیپلماتیک به گویان فرانسه رفت و همسر فرماندار آنجا را فریب داد تا بذرهای قهوه را در یک دسته گل پنهان به او بدهد. قهوهای که او به خانه آورد، احتمالا برای مصرف داخلی استفاده میشد و تا زمان انتقال آن به جنوب، به عنوان یک محصول بی اهمیت باقی ماند.
شروع تولید تجاری
تولید تجاری قهوه ابتدا در حوالی رودخانه پارایبا، نزدیک به ریو دو ژانیرو آغاز شد. این منطقه نه تنها به دلیل زمینهای مناسب، بلکه به دلیل نزدیکی به ریو دو ژانیرو برای صادرات مناسب بود. برخلاف مزارع کوچک قهوه در آمریکای مرکزی، اولین مزارع تجاری برزیل، مزارع بزرگی بودند که با بردهها کار میکردند. این رویکرد صنعتی، که هنوز هم در بقیه جهان نسبتاً نادر است، به تولید قهوه برزیل ویژگی منحصربهفردی بخشید. تولید قهوه بین دهههای 1820 و 1830 رونق گرفت و تقاضای قهوه برزیلی به بازار جهانی راه یافت. کسانی که تولید قهوه را کنترل میکردند، ثروت و قدرت زیادی پیدا کردند و به آنها «بارونهای قهوه» گفته میشد.
دوران بردگان و مهاجران
تا سال ۱۸۳۰، برزیل سی درصد از قهوه جهان را تولید میکرد. این رقم تا سال ۱۸۴۰ به چهل درصد رسید، هرچند افزایش چشمگیر عرضه باعث کاهش قیمت جهانی قهوه شد. تا اواسط قرن نوزدهم، صنعت قهوه برزیل به کار بردگان وابسته بود. بیش از 1.5 میلیون برده به برزیل آورده شدند تا در مزارع قهوه کار کنند. وقتی بریتانیا تجارت بردههای آفریقایی به برزیل را در سال 1850 متوقف کرد، برزیل به نیروی کار مهاجر یا تجارت داخلی برده روی آورد.با لغو کامل بردهداری در سال 1888 در میان زمین داران نگرانیهایی درمورد تولید قهوه به وجود آمده بود اما تولید قهوه همچنان ادامه یافت.
کاشت قهوه در برزیل بر اساس بردهداری شکل گرفت
رونق دوم و سیاستهای حمایتگرانه
رونق دوم تولید قهوه از دهه 1880 تا 1930 ادامه داشت، دورهای که به «کافه کُم لیت» (café com leite در پرتغالی به معنای قهوه با شیر) معروف است. نفوذ بارونهای قهوه از سائو پائولو و تولیدکنندگان لبنیات از میناس گرایس باعث ایجاد جوی سیاسی شد که به دوره «کافه کُم لیت» معروف شد. داستان از این قرار است که با شروع حکومت جمهوری در 1889 الیگارشهای هر منطقه سعی میکردند رییس جمهور از منطقه خودشان به قدرت برسد تا سیاستهای حمایتی بیشتری برای محصول خود کسب کنند.
کاریکاتوری که به دوران قهوه با شیر اشاره دارد. sp تولیدکنندگان قهوه از سائوپائولو و mg دامداران میناس گرایس پشت صحنه سیاست آن روزهای برزیل بودند
این رقابت باعث شرع سیاست والوریزاسیون (ارزشگذاری یا قیمتگذاری) توسط دولت برزیل بود. در ضمن این سیاست حکومت دخالت در تولیدات این منطقه را به حداقل رساند و امور را به افراد محلی سپردو در عین حال سیاستی حمایتی برای تثبیت قیمت قهوه و لبنیات هم اتخاذ کرد. دولت قهوه را از تولیدکنندگان با قیمت بالا خریداری میکرد و آن را تا زمان افزایش قیمتها نگه میداشت. در دهه 1930، تولید بیوقفه قهوه در برزیل باعث ایجاد مازاد عظیم قهوه شد که بحران اقتصادی بزرگ را تشدید کرد. دولت برزیل برای تحریک قیمت قهوه حدود 78 میلیون کیسه قهوه را سوزاند، اما تأثیر کمی بر قیمتها داشت.
تأثیرات بحران اقتصادی و جنگ جهانی دوم
در طول جنگ جهانی دوم، نگرانیهای فزایندهای در آمریکا وجود داشت که با بسته شدن بازارهای اروپایی، کاهش قیمت قهوه میتواند کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی را به سمت نازیها یا کمونیستها سوق دهد. به همین منظور و در راستای تثبیت قیمت قهوه، یک توافقنامه بینالمللی بر اساس سیستم سهمیهبندی تنظیم شد. این توافقنامه قیمت قهوه را به صورت مدام افزایش داد و در اواسط دهه ۱۹۵۰ آن را به تثبیت رساند. این توافق به عنوان پیشدرآمدی برای توافقنامه بینالمللی قهوه (ICA) که در سال ۱۹۶۲ امضا شد شناخته میشود. ICA شامل ۴۲ کشور تولیدکننده قهوه است. سهمیهها بر اساس قیمتی که توسط سازمان بینالمللی قهوه (ICO) تعیین میشد، به تصویب میرسید. اگر قیمتها کاهش مییافت، سهمیهها را کاهش میدادند و با فزایش قیمتها سهمیهها نیز افزایش مییافت. این توافقنامه تا سال ۱۹۸۹ ادامه داشت. دلیل نابودی توافق هم امتناع برزیل از پذیرش کاهش سهمیه خود بود. برزیل معتقد بود که تولیدکنندهای بسیار کارآمد است و میتواند خارج از توافقنامه هم به تسخیر بازار قهوه ادامه دهد. در نتیجه فروپاشی ICA بازار قهوه آشفته و قیمتها طی پنج سال بعد به شدت کاهش یافت. نتیجهی این کاهش قیمت ایجاد بحران عظیم در بازار قهوه بود. پس از این بحران ایدههای تولید و تجارت منصفانه شکل گرفتند.
چشمانداز تولید قهوه در برزیل روشن است
سالهای بالا و پایین
با توجه به اینکه برزیل تامینکننده اصلی قهوه در جهان است، هر مسئلهای که تولید را در برزیل تحت تأثیر قرار دهد، تأثیرات زنجیرهای بر قیمت جهانی خواهد داشت. یکی از این عوامل چرخه متناوب محصول سالانه برزیل است. با گذشت سالها مشخص شده بود که برداشت قهوه در برزیل هر سال بین یک برداشت بزرگ و یک برداشت کوچک تغییر میکند. در سالهای اخیر، تلاشهایی برای کاهش این اثر و ایجاد ثبات بیشتر انجام شده است. دلیل تنوع در محصول این است که درخت قهوه به طور طبیعی چرخهای متناوب از محصولات زیاد و کم دارد، اما این مسئله را میتوان با هرس سبک کنترل کرد. هرس سبک در برزیل رایج نبوده و تولیدکنندگان ترجیح میدهند هرس شدید انجام دهند، بنابراین در سال بعد محصول کم خواهد بود. در گذشته حوادث تلخی مانند یخبندان سیاه سال ۱۹۷۵ رخ داده که محصول سال بعد را تقریباً ۷۵ درصد کاهش داد. به دنبال این یخبندان، قیمت جهانی قهوه تقریبا دو برابر شد. در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ دو سال ضعیف متوالی رخ داد که منجر به برداشت خیلی زیاد محصول در سال ۲۰۰۲ شد. نتیجه این محصول مازاد دوره طولانی دیگری با قیمتهای پایین قهوه در بازار جهانی بود.
تولید به روش سنتی دربرخی مناطق همچنان ادامه دارد
تولید قهوه در دوران معاصر
روشهای تولید مدرن
برزیل به یقین پیشرفتهترین و صنعتیترین کشور تولیدکننده قهوه در جهان است. این کشور با تمرکز بر بازده و تولید، شهرت خوبی برای تولید قهوههای با کیفیت بالا ندارد. بیشتر مزارع بزرگ از تکنیکهای برداشت نسبتاً خشن استفاده میکنند، مانند برداشت نواری، که در آن کل شاخه یکجا از گیلاسها پاک میشود. اگر مزارع بزرگ و مسطح باشند (مانند بسیاری از مزارع بزرگ قهوه برزیل)، از ماشینهای برداشت برای تکان دادن گیلاسها از شاخهها استفاده میکنند. هیچیک از این روشها به میزان رسیدگی گیلاسها توجه نمیکنند و در نتیجه ممکن است تعداد زیادی گیلاس نارس در قهوه برداشتشده وجود داشته باشد.
مزارع تولید قهوه در برزیل وسیع و تولید کاملا صنعتی است
برای مدت طولانی، کشاورزان برزیلی مقدار زیادی از قهوه برداشت شده را با خشک کردن گیلاسهای کامل در حیاط منازل پردازش میکردند (فرآوری طبیعی). معرفی فرآیند طبیعی پالپشده در اوایل دهه ۱۹۹۰ به بهبود کیفیت کمک کرد، اما برای سالها تولیدکنندگان قهوه تخصصی برزیل – که احتمالا به صورت دستی محصول خود را برداشت میکنند، قهوه خود را شستشو دهند و واریتههای جالبی در ارتفاعات بالاتر بکارند – به شهرت کشور در تولید قهوههایی با اسیدیته پایین و بادی افزایشیافته که برای ترکیبهای اسپرسو مناسبتر هستند، آسیب زدهاند.
در حالی که بسیاری از قهوههای برزیل در ارتفاعات پایینی رشد میکنند که برای تولید قهوه با کیفیت بالا مناسب نیست، اما همچنان قهوههای بسیار جالب و خوشمزهای با مبدا برزیل یافت میشود . همچنین، کشور قهوههای بسیار شفاف و شیرین بدون اسیدیته زیاد تولید میکند که بسیاری از مردم (به درستی) آنها را خوشمزه میدانند.
تولید روبوستا
در کنار تولید عربیکا، برزیل یکی از تولیدکنندگان اصلی روبوستا در جهان است. در برزیل، روبوستا معمولاً با نام کانیلون (conillon) شناخته میشود و در مناطقی مانند روندونیا تولید میشود.
کیسههای مشهور قهوه تولید برزیل
برای آشنایی با مناطق مهم کاشت قهوه در برزیل این مقاله کافی سرچ را بخوانید.
مصرف داخلی و بازارهای جهانی
افزایش مصرف داخلی
برزیل به طور فعال در تلاش است تا مصرف داخلی قهوه را افزایش دهد و در این زمینه موفقیتهای زیادی کسب کرده است. مصرف قهوه در برزیل اکنون با مصرف قهوه در ایالات متحده رقابت میکند. معمولاً کیفیت قهوه مصرف داخلی پایینتر از نوع صادراتی است.
تجربه قهوه در برزیل
کافیشاپها در شهرهای بزرگ ظاهر شدهاند، هرچند که قیمت قهوه در این مکانها مشابه کافیشاپهای بهتر در ایالات متحده و اروپا است و به نشانهای از شکاف فزاینده بین فقیر و غنی در برزیل تبدیل شدهاند.
ردیابی و کیفیت قهوه
قهوههای با کیفیت بالا در برزیل معمولاً قابل ردیابی تا یک مزرعه خاص هستند، در حالی که قهوههای با کیفیت پایینتر به صورت حجمهای بزرگ و غیر قابل ردیابی عرضه میشوند. قهوههایی که با نام «سانتوس» شناخته میشوند، تنها از بندر سانتوس ارسال میشوند و نام آنها ارتباطی با محل کشت قهوه ندارد.
پروفایل طعمی قهوه برزیلی
بهترین قهوههای برزیلی معمولاً دارای اسیدیته کم، بادی سنگین و شیرین هستند و اغلب طعمهای شکلاتی و مغزی دارند. هرچند اکثر مزارع قهوه در برزیل از ارتفاع کافی برای رشد قهوه با کیفیت برخوردار نیستند، با این حال همچنان میتوان طعمهای اصیل و جالبی در میان قهوههای برزیلی پیدا کرد.
نتیجهگیری
برزیل بزرگترین و پیشرفتهترین کشور تولید قهوه در جچهان است. هرچند کیفیت قهوههای برزیلی با چالشهای جدی روبرو است، اما این کشور همچنان یکی از مهمترین تولیدکنندگان قهوه در جهان محسوب میشود. آینده تولید قهوه در برزیل همچنان روشن است و احتمالاً با بهبود تکنیکهای برداشت و فرآوری، شاهد تولید قهوههای با کیفیتتر نیز خواهد بود.
کلید واژهها:
امتیاز دهید:
امتیاز فعلی: 0.0
تعداد امتیازها: 0
نظر خود را بنویسید
ممنون. پیامتان ثبت شد و پس از تایید نمایش داده میشود.
پیامها
نخستین پیام را شما بنویسید.