مقدمه
پرو یکی از کشورهای مشهور در تولید قهوه باکیفیت است که در مناطق مختلف این کشور با توجه به شرایط آب و هوایی و خاکی متفاوت، انواع متنوعی از قهوه کشت می‌شود. ما پیش‌تر در مقاله
تاریخچه و توسعه صنعت قهوه در پرو به سابقه کاشت قهوه در پرو پرداخته‌ایم. در این مقاله، پنج منطقه مهم کاشت قهوه در پرو را مورد بررسی قرار خواهیم داد: کاخامارکا، جونین، کوسکو، سان مارتین و آمازوناس.
نقشه مناطق کاشت قهوه در پرو
کاخامارکا (Cajamarca) : بهره‌برداری از ارتفاعات شمالی پرو
کاخامارکا یک ایالت شمالی پرو است که نام خود را از شهر مرکزی‌اش گرفته و شامل بخش شمالی رشته‌کوه آند می‌شود. این منطقه با داشتن آب و هوای استوایی و خاک‌های غنی، مکان مناسبی برای کشت قهوه است. میانگین دما در ماه‌های مختلف سال از 12 تا 15 درجه سانتی‌گراد در نوسان است و میانگین بارش سالانه منطقه حدود 810 میلی‌متر است. تولیدکنندگان در کاخامارکا عمدتاً خرده‌مالک هستند، اما تحت پوشش سازمان‌های تولیدکنندگان مانند CENFROCAFE قرار دارند که با ارائه خدماتی همچون کمک‌های فنی، آموزش و وام، از آنان حمایت می‌کند. این سازمان با همکاری 1900 خانواده، به ترویج فرآیندهای دم‌آوری قهوه و تنوع‌بخشی به فعالیت‌های کشاورزی از طریق راه‌اندازی کافه‌های محلی می‌پردازد.
چشم‌اندازی از منطقه کاخامارکا
ارتفاع: 900 تا 2050 متر
دوره برداشت: مارس تا سپتامبر
تنوع‌های قهوه: بوربون، تیپیکا، کاتورا، پاچه، موندو نوو، کاتوی، کاتیمور
جونین (Department of Junín): بازگشت به تولید پس از دوران ناآرامی
جونین یکی دیگر از مناطق مهم قهوه‌خیز پرو است که حدود 20 تا 25 درصد قهوه کشور را تولید می‌کند. این منطقه به دلیل شرایط آب و هوایی و موقعیت جغرافیایی خاص خود، محیطی مناسب برای کشت قهوه فراهم آورده است. میانگین دما در این منطقه 13 تا 17 درجه سانتی گراد و بارش سالانه 1000 میلی‌متر است. در دهه‌های 1980 و 1990، این منطقه به دلیل فعالیت‌های چریکی گروه مائوئیست «راه درخشان» و درنتیجه شروع یک دوره جنگ داخلی و آشوب، دچار آسیب‌هایی شد که که نتیجه‌اش نادیده‌گرفتن مزارع قهوه و گسترش بیماری‌های گیاهی بود. اما پس از بازگشت آرامش سیاسی، صنعت قهوه در جونین مجددا از اواخر دهه 1990 آغاز به کار کرد.
یک مزرعه‌دار قهوه در منطقه جونین
ارتفاع: 1400 تا 1900 متر
دوره برداشت: مارس تا سپتامبر
تنوع‌های قهوه: بوربون، تیپیکا، کاتورا، پاچه، موندو نوو، کاتوی، کاتیمور
کوسکو: گردشگری و کشاورزی در کنار هم
کوسکو، یکی از مناطق جنوبی پرو است که با توجه به موقعیت جغرافیایی خود و نزدیکی به جاذبه‌های گردشگری مانند ماچو پیچو، توجه زیادی به خود جلب کرده است. میانگین دما در این منطقه ۱۷ تا ۱۹ درجه سانتی‌گراد و بارش سالانه بین 700 تا 1000 میلی‌متر است. در این منطقه، قهوه به عنوان جایگزینی قانونی برای کشت کوکا که در گذشته رواج داشت، مورد توجه قرار گرفته است. کشاورزان عمدتاً خرده‌مالک هستند و این منطقه به دلیل حضور گردشگران، بازار محلی خوبی برای فروش قهوه دارد.
کوسکو در منطقه‌ای توریستی واقهع شده است
ارتفاع: 1200 تا 1900 متر
دوره برداشت: مارس تا سپتامبر
تنوع‌های قهوه: بوربون، تیپیکا، کاتورا، پاچه، موندو نوو، کاتوی، کاتیمور
سان مارتین (SAN MARTIN) : تحول اقتصادی و کشاورزی متنوع
منطقه سان مارتین در بخش شرقی آند قرار دارد و کشاورزان این منطقه اغلب در قطعاتی به اندازه 5 تا 10 هکتار قهوه کشت می‌کنند. این منطقه در گذشته به‌عنوان یکی از مراکز اصلی تولید کوکا شناخته می‌شد، اما اکنون تعاونی‌های محلی ترویج کشت محصولات متنوعی مانند کاکائو و عسل در کنار قهوه را در دستور کار قرار داده‌اند. این تغییرات منجر به کاهش چشمگیر سطح فقر در منطقه از 70 درصد به 31 درصد شده است. میانگین دمای منطقه 22 تا 28 درجه سانتی‌گراد، بارش سالانه 223 میلی‌متر و میانگین رطوبت آن 74 درصد است.
یک مزرعه قهوه در منطقه سن مارتین پرو
ارتفاع: 1100 تا 2000 متر
دوره برداشت: مارس تا سپتامبر
تنوع‌های قهوه: بوربون، تیپیکا، کاتورا، پاچه، موندو نوو، کاتوی، کاتیمور
آمازوناس (Amazonas): مزارعی در قلب جنگل‌های انبوه
ارتفاعات: مزارع قهوه در آمازوناس در ارتفاعات متنوعی از حدود 800 متر تا بیش از 2000 متر از سطح دریا قرار دارند. این تنوع ارتفاعی باعث تولید قهوه با پروفایل‌های طعمی مختلف می‌شود که می‌تواند از شیرین و میوه‌ای تا تلخ و قوی متغیر باشد.
آب و هوا: منطقه آمازوناس دارای آب و هوای مرطوب استوایی است که بارش‌های سالانه فراوانی را تجربه می‌کند. این شرایط آب و هوایی برای رشد قهوه بسیار ایده‌آل است، زیرا قهوه به آب فراوان نیاز دارد. بارش‌های متناوب و رطوبت بالا نیز به حفظ کیفیت و طعم دانه‌های قهوه کمک می‌کند. میانگین دما در این منطقه 17 تا 27 درجه سانتی‌گراد، بارش بسیار بالا (بین 1500 تا 3000 میلی‌متر بسته به مناطق مختلف) و رطوبت میانگین 70 تا 90 درصدی، به همراه ارتفاع بالا شرایط ایده‌آلی برای کاشت قهوه باکیفیت در آمازوناس فراهم کرده است.
آمازوناس در پرو یکی از مناطق حاصلخیز قهوه است
تنوع گیاهی: آمازوناس یکی از مناطق با تنوع زیستی بسیار بالاست. این تنوع گیاهی و جانوری باعث ایجاد یک اکوسیستم پایدار شده که می‌تواند به کاهش نیاز به کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات کمک کند. این ویژگی‌ها به تولید قهوه‌های ارگانیک و باکیفیت بالا در این منطقه منجر شده است.
تولیدکنندگان کوچک: بیشتر تولیدکنندگان قهوه در آمازوناس خرده‌مالک هستند که در قطعات کوچک زمین کشت می‌کنند. این کشاورزان اغلب به سازمان‌ها و تعاونی‌های محلی وابسته‌اند که با ارائه کمک‌های فنی، آموزش و دسترسی به بازار، از آنها حمایت می‌کنند.
گونه‌های قهوه: در آمازوناس، مانند بسیاری از مناطق دیگر پرو، گونه‌های مختلفی از قهوه از جمله بوربون، تیپیکا، کاتورا، و کاتوی کشت می‌شود. این تنوع گونه‌ای به تولید قهوه‌های با ویژگی‌های طعمی متنوع کمک می‌کند که می‌تواند بازارهای مختلفی را هدف قرار دهد.
ارتفاع: 800 تا 2000 متر
دوره برداشت: مارس تا سپتامبر
تنوع‌های قهوه: بوربون، تیپیکا، کاتورا، و کاتوی
فصل برداشت قهوه در پرو اواخر اسفند تا اواخر شهریور است
نتیجه‌گیری
مناطق مختلف پرو، با شرایط جغرافیایی و اقلیمی منحصر به فرد، محیطی مناسب برای کشت قهوه فراهم کرده‌اند. این تنوع به کشاورزان این امکان را می‌دهد تا انواع مختلفی از قهوه با ویژگی‌های طعمی متفاوت تولید کنند که هر یک برای بازارهای خاصی جذاب هستند. در کنار کشاورزی، سازمان‌های محلی نیز با حمایت از کشاورزان، به توسعه پایدار و بهبود شرایط زندگی در این مناطق کمک می‌کنند.
کلید واژه‌ها: مناطق کاشت
پیام‌ها
نخستین پیام را شما بنویسید.